آقای اِلیو

اوایل برام خیلی مهم بود که چطوری بنویسم، اینکه مخاطب خوشش بیاد؛ واسه همین یه مدت محاوره‌ای می نوشتم، یه مدت کتابی، یه مدت دوباره محاوره‌ای و همینطوری هی قلم نوشتنم رو تغییر می‌دادم، تا در نهایت به چنین بینشی رسیدم:

اینکه هر قلمی زیبایی های خودشو داره، اگه بنظر شما قلم یه‌نفر قشنگ نیست، چون اون قلم با ذائقهٔ شما سازگار نیست و ممکنه با ذائقهٔ فرد دیگه‌ای سازگار باشه، درست مثل اینکه یه شخصی توی یه جمعی مسخره میشه و این مشکلش هاکی از اونه که جمع درستی رو واسه دوستی انتخاب نکرده، و توی وبلاگ یا یه سوشال مدیا هم این موضوع صادقه، اگه مخاطب های اونجا باهاتون تعامل نمی‌کنند و به اصطلاح فرنگی ها هِیتتون می‌کنند واسه اینه که بستر مناسبی رو واسه فعالیت انتخاب نکردید و باید سوشال مدیاتون رو تغییر بدید.

درست مثل تجربهٔ شخصی من وقتی که داخل شبکهٔ اجتماعی کتاب خوانی بهخوان فعالیت می‌کردم و کسی باهام تعامل نمی‌کرد، ولی خب مثلا تعامل کاربر های اینستاگرام و تلگرام و ... با محتوایی که انتشار میکردم خوب بود...

خلاصه دیگه توان رنگ عوض کردن و سازگار کردن خودم با دیگران رو‌ ندارم، به نظر من واسه خودتون زندگی کنید و دیدگاه مردم رو خیلی ملاک قرار ندید و سعی کنید بیشتر خودتون باشید.